Μια παρενθετική, εντελώς 70s μελαγχολία για την Έλενα Ναθαναήλ, αυτό το πανέμορφο κορίτσι με το καθαρό πρόσωπο και το αινιγματικό θηλυκό του βλέμμα.
Μου κολλάει αυτός ο γλυκούλησ σκοπός από την «Επιχείρηση Απόλλων», ένας συνάδελφος (+-60) που διατείνεται ότι την είχε γνωρίσει παλιά αλλά είχε χρόνια να της μιλήσει ψιθυρίζει κάτι τύπου «κάπνιζε πολύ, μωρέ», θέλω να τον ρωτήσω κάτι για ένα κείμενό του, δεν ξέρω πώς να το φτιάξω… αλλά δεν μιλιέται. Το βουλώνω. Είναι λίγο σκληρό όταν αρχίζουν να φεύγουν οι συνομήλικοί σου…
Διαβάζω σύντομες αναφορές στο Ίντερνετ και μικρά δελτία Τύπου και πιάνομαι από τις λέξεις: «… στο πλευρό της μέχρι τις τελευταίες στιγμές η κόρη της και ο επί πολλά χρόνια σύντροφός της Τάσος Μητρόπουλος». Σύντροφος, so much better από σύζυγος, ζυγός* και υποζύγιο και όλα τα άλλα links που μου κάνει η λέξη.
Κάτι κοπελούδες σηκώνουν ειρωνικά τα φρυδάκια τους και ομιλούν -δεν μιλάνε και δεν μιλούν, τα συγκεκριμένα κορίτσια ομιλούν- περί καλλιτεχνικής αξίας, κυκλωμάτων κ.λπ. Για μια στιγμούλα τα παίρνω, αλλά εννοείται πως το ξαναβουλώνω, πάντα το βουλώνω μπροστά σε δυσκοίλια μυαλουδάκια πτυχιούχων της Φιλοσοφικής. Χαμόγελο. Τι σας κάνουν στις φιλολοσχολές, βρε ματάκια;
Ως λαϊκόπαπο λοιπόν, ώρες-ώρες ή και πάντα, έχω να δηλώσω πως η Έλενα Ναθαναήλ πρωταγωνίστησε σε δύο από τις πιο αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες («Εκείνο το καλοκαίρι», «Επιχείρησις Απόλλων»), ταινίες με εντελώς απλά love stories, ταινίες με πρίγκιπες, αγάπες που κόβονται αλλά δεν τελειώνουν, με καλοκαίρια και θάλασσες και Ελλάδα, με ωραία μουσική, με, με, με… Τα περισσότερα κορίτσια χρειάζονται παραμύθια όταν μεγαλώνουν, έτσι δεν είναι;
Η Έλενα ήταν η ιδανική πρωταγωνίστρια για όλα αυτά. Πανέμορφη, λαμπερή, δροσερή, εύθραυστη αλλά και δυναμική, μεσογειακά θηλυκή, δυτικά εκλεπτυσμένη – και όχι μόνο. Ήταν και εξαιρετικά αξιοπρεπής και όσο αποστασιοποιημένη λατρεύω. Άκουγα προ ολίγου ένα απόσπασμα από μια συνέντευξή της περίπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όπου αναφερόταν στη δουλειά της και στον περίγυρό της, «έναν κόσμο που δεν σου “επιτρέπει” να μεγαλώσεις, να γεράσεις όπως θες, να πεθάνεις όπως θες, έχω λοιπόν ένα σχέδιο για να τα κάνω όλα αυτά όπως θέλω και νομίζω πως θα τα καταφέρω».
Και τα κατάφερε.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν ο Σαββόπουλος εννοεί εκείνην και τον σύντροφό της όταν τραγουδάει: «… τότε η Έλενα η χορεύτρια σκύβει στη μεριά του Τάσου/ και με μάτια κλειστά τραγουδούν αγκαλιά, εθνική Ελλάδος γειά σου». Σήμερα σκέφτηκα να το ψάξω στο Google και μετά το μετάνιωσα. Αποφασίζω πως έτσι θα πρέπει να είναι γιατί είναι πολύ γλυκό να είναι έτσι.
Γεια σου Έλενα, όμορφη Έλενα.
taxwmataxanw.wordpress.com 
Ένα «αντίο» λοιπόν..
Απλό, τρυφερό και τόσο αξιοπρεπές, όπως ήταν κι εκείνη.
Να ‘σαι καλά.
Δεν θέλω να το χαλάσω, έτσι κι αλλιώς ή «όσο αξιοπρεπής κι όσο αποστασιοποιημένη λατρέψαμε» Έλενα, έφυγε πια, αλλά για την «ιστορία»:
η Έλενα η χορεύτρια σκύβει στη μεριά του Τάσου (του μπαμπά της Τάσου) Φαληρέα.
Καλημέρα!
Κλείνοντας την είδηση χτες η Μαρία Χούκλη, στη ΝΕΤ είπε «η Ελενα η χορεύτρια, όπως είπε και ο Σαββόπουλος».
Άρα, μην το ψάξεις. Είναι και γλυκό και το θυμούνται κι άλλοι.
παίρνω το «δυσκοίλιο μυαλουδάκι πτυχιούχου της Φιλοσοφικής» μου και αποχωρώ!
🙂
@ Καλημέρα ΝατασΑκι μου 😐
@ dimitris-r ευχαριστώ πολύ, αλλά ως πρώην Ολυμπιακός σε συνδυασμό με το «Εθνική Ελλάδος γεια σου» το μυαλό μου πήγαινε αλλού… Φταίνε τα περιοδικά που με πήραν από πίσω σαν…
@ μια αντανάκλαση, είμαι και λίγο αυτιστικό άμα θέλω, οπότε μάλλον θα συνεχίσω να το πιστεύω
@ Krotkie, δεν ξέρω αν έχετε σχετιστεί με αποφοιτους της κλασικησ φιλολογιασσσ που απαξιώνουν το Διαδίκτυο, λέγω, ή οποιονδήποτε έγραψε οτιδήποτε μετά τον Αριστοτέλη, γιατί εμένα μου έχει τύχει και αυτό και καταλαβαίνετε τις επιπλοκέ$ που δημιουργεί στην καθημερινότητά μου, ελπίζω 😕
Μην σε βάζεισσσσ ανάμεσά τουσσσ, πλάνη μεγάλη!
Μου άρεσε πάρα πολύ το κείμενό σου όπως και η Έλενα άλλωστε..
😆
ε, όχι, με τέτοιες δεν έχω σχέση! είμαι απλώς πτυχιούχα φλσ που δεν της πολυάρεσε η έλενα -αλλά στα εξήγησα και πριβέ! 🙂
KALHSPERA EIMAI KAINOURIA KAI THELO KATTI NA SE ROTHSO!KANO POST KAI DN XERO POS MPOREI NA DIMOSIEYTEI!!
ευχαριστω προκαταβολικα!!!
@ σορολόπ, σ’ ευχαριστώ 🙂
@ krotkie, είμαι σίγουρη πως δεν έχεις συναντήσει άτομα που σε »περιφρονούν» επειδή λες π.χ. τη λέξη »γούγλισα» ή απορούν πώς γίνεται, βρε παιδί μου, σχεδόν κάθε φορά που κατεβαίνεις από το τρένο να κρατάς ένα βιβλίο μα-πώς-γίνεται-αυτό-αφού-δεν-είσαι-του-χώρου (σ.σ.: τησ φιλοσοφικήσ) και είμαι και σίγουρη πως δεν σε έχουν ρωτήσει επειδή έτυχε να κρατάς »τα κινεζικά κουτιά» τησ σώτησ «ποια είναι αυτή; καμιά καινούργια αρλεκινίστρια σαν την άλλην του Ιούδα;» (σ.σ.: που φιλούσε υπέροχα, εννοεί). Επίσης, να ρωτήσω σου έχει τύχει να μιλάς στο gtalk με τον φίλο σου και να σε παρακολουθεί καμιά τησ φιλοσοφικήσ χωρίς να το έχεις πάρει χαμπάρι και μετά να σου κάνει και παρατήρηση πφφφφφφφφ ελληνικά είναι αυτά που γράφεισ; 😕
@Kleopatrakleo, καλωσήρθες στον υπέροχο κόσμο των μπλογκζ! 😉
Να σου πω ό,τι θες, στείλε μου ένα μεϊλάκι στο diaita5050@gmail.com
http://kleopatrakleo.wordpress.com/
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ!!!
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!!!
😉 anytime, kleo
πολύ ωραίο και γλυκό κειμενάκι
Σαν ηθοποιό -όσο την έχω δει, στο σινεμά της τηλεόρασης- δεν γνωρίζω την αξία της. Αλλά αναμφίβολα ήταν η πιο ζωγραφιστά πανέμορφη παρουσία, σωστό νεραϊδάκι που δρόσιζε σαν αεράκι ό,τι την περιέβαλε.
Είχε μια μόνιμη γεύση μελαγχολίας στο πρόσωπό της ή εμένα μόνο μου φαίνεται; 😕
@ Ευχαριστώ Sotiris…
@ σεφ, γεύση μελαγχολιασ; 😕 μήπως να το κάναμε όψη, allure, μελαγχολικό βλέμμα, μια μόνιμη μελαγχολία; οχι το λέω γιατί γεύση μελαγχολίας έχει π.χ. η τελευταία κουταλιά από το ταψάκι του »κοσμικόν» 😕
πολύ όμορφο αντίο…
Παπί, ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ???
Στην θέση σου, θα τους συνέστηνα να κάνουν επειγόντως ψυχοθεραπεία και προς θεού, μην κάνουν παιδιά, με τόσες χιλιάδες τόνους κόμπλεξ που κουβαλάνε (και ναι, το ξέρω πως δεν ήταν σωστά ελληνικά αυτό το τελευταίο, αλλά δικό μου είναι το γαμωπτυχίο, άμα θέλω το σκίζω κιόλας, ράιτ?!).
Πωπω σε κάτι τέτοια άτομα θα ήθελα να κάνω ηλεκτροσόκ! Που δεν παίζει να συνέλθουν. αλλά έτσι για το χάζι! (άκου «ποια είναι η σώτη?!?!» -εσύ κούκλα μου, μόνο Μπαμπινιώτη και Γιατρομανωλάκη διαβάζεις? Ή δεν πέφτεις πιο χαμηλα από τον Αισχύλο στο πρωτότυπο ΜΗ ΧΕΣΩ?!)
και δεν κατάλαβα, προνόμιο των φιλοσοφικότων είναι να διαβάζουν? δεν είναι υγιές και όμορφο να διαβάζει όλος κόσμος ασχέτως σπουδών, τάξης, κοινωνικού υπόβαθρου και δεν συμμαζεύεται?!
ΑΧ, ΜΙΑ ΛΩΒΟΤΟΜΗ!!!
ΕΠΙΣΗΣ, ΑΣΧΕΤΟ ΑΛΛΑ «γεύση μελαγχολίας έχει π.χ. η τελευταία κουταλιά από το ταψάκι του ”κοσμικόν”»
Παπί, όλα εμείς τα γκουρμάντ και γκουρμέ πλάσματα κάνουμε χιούμορ που περιέχει πάντα γλυκά?! μα, τι τέλειο που ήταν αυτό!
φφφ! πάαααλι λάθος έκανα 😕
αλλά μις ρεσπέκτφουλ κροτ, με την τελευταία κουταλιά από το ταψάκι του «κοσμικόν» δεν κάνουμε χιουμορ (πονάει πολύ)… 😕
Άσχαιτω, να ροτίσω πηά ήνε η σώτη οί θα μαι δίραιτε πάλη; 😕
Σεφ μου, με την τελευταία κουταλιά από το ταψάκι του “κοσμικόν”, τελειώνει το ταψί με το γαλακτομπούρεκο, κι αρχίζουμε το επόμενο (με το καταΐφι)
😉
«Ήταν και εξαιρετικά αξιοπρεπής και όσο αποστασιοποιημένη λατρεύω’
Σε αυτή της την αξιοπρέπεια αναφέρομαι όλες τούτες τις ημέρες….
ΚΑΛΟ ΤΗς ΤΑΞΙΔΙ…..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Τι ωραίο κείμενο!
Ρισπέκτφουλ, χαχαχαχαχα!!
η Σώτη Τριανταφύλλου καλέ!
@ Daisy, ναι, αλλά αντίο 😦
@ Κρότκι, σιγά μη συμβουλεύονται τον χοντρούλη!!! (Έτσι λέμε τον Μπαμπινιώτη επειδή έχει βαρύ λεξικό – χο χο χο) Τον έχουν για την απόλυτη ντεκαντάνσ!!! Και να σου πω πως στη διόρθωση τόσα χρόνια, το 60% των ατόμων που συνεργάστηκα είναι κάπως έτσι όπως το λέω… Ορκίζομαι… Ή το πολύ επιτυχημένο υπόλοιπο 20% «εμένανε ο αντραζμου, εμένανε η πεθερά μου». Και στο λόγο μου αυτό το 80% είναι απόφοιτοι της κλασικήσ φιλολογίασ… Ομαδοποιώ τώρα, το ξέρω, μλκ μου, αλλά αυτές ήταν οι εμπειρίεζμου… Το 20% που μένει απαρτίζεται απο ιστορικούς, νομικάριους, τεϊτζήδες [ 😳 ] και εμπειρικούς που είναι και γαμώ τα παιδιά αλλά και γαμώ τους επαγγελματίες για τον απλούστατο λόγο ότι κατανοούν ότι ΟΥΤΕ στον γραπτό λόγο γίνεται τα πάντα να στηρίζονται σε κανόνες και πως η γλώσσα είναι πράμα ζωντανό και εξελίσσεται, τι να κάνουμε τώρα?!?!
Για να είμαι όμως ειλικρινής επειδή δεν αντέχω να δουλεύω με μούρεσ και ψυχραμάρεσ κάνω τον μλκ με μεγάλη επιτυχία, οπότε περνάμε όλοι καλά. Και όχι μόνο καλά, αλλά ο καθένας μας ξεχωριστά παραμένουμε ήσυχοι για το άριστο του είδουζμασ. 😆
@ σεφ μου 😆 φιλάκι μόνο, αυτό έχω να πω :*************σεφ************
Τα υπόλοιπα τα διασαφηνίζει η κρότκι – χι χι
@ Γλαρένια μου 🙂 🙂 🙂
@ Α, μπα; Ευχαριστώ πολύ 🙂