(και γράφουν βλακείες)
Και γω είμαι αγόρι και έχω δικαίωμα στη βλακεία.
Δίδαγμα:
(α) να παίζεις μόνο με τα παιχνίδια σου
(β) μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν και μην πειράζεις πράγματα που δεν ξέρεις. Ορίστε μας!
(γ) για να μην μοιάζεις βλάκας ακολούθα τις συμβουλές (α) και (β)
(άντε τώρα να καθαρίσω) :'((
Έχεις δει αυτό το μπανεράκι να κατακλύζει τους δρόμους, τις στάσεις των λεωφορείων και του μετρό, τους ίδιους τους συρμούς του μετρό, τις τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες των λεωφόρων, τις ιστοσελίδες που επισκέπτεσαι στο Ιντερνετ;
Έχεις ενημερωθεί για το τι προσφέρει το e-shop κάθε Κυριακή και όλη την επόμενη εβδομάδα; Ορίστε, εδώ ακολουθούν αποσπάσματα από όσα προβλέπουν η προσφορά και ο νόμος
Η ατομική σύμβαση που καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο εργαζόμενος:
«… δεν υπάγεται στις περί χρονικών ορίων διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας (κυρίως υπερωριακή εργασία, εργασία κατά τις νυχτερινές ώρες, εργασία τις Κυριακές και τις αργίες). Για τις εργασίες αυτές, ο εργαζόμενος παραιτείται και ρητά από κάθε τυχόν αξίωση ή αμοιβή». Δηλαδή, αυξάνεται ακόμα περισσότερο ο απλήρωτος χρόνος εργασίας. Η εργοδοσία μπορεί ν’ αναγκάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν υπερωρίες, νύχτες και αργίες τζάμπα και όποτε αυτή θέλει.
«… υποχρεούται, επίσης, να προσφέρει τις υπηρεσίες του και σε θυγατρικές εταιρείες ή εταιρείες που συμμετέχει ή συνεργάζεται η εδώ συμβαλλόμενη εταιρεία εφ’ όσον τούτο του υποδειχτεί». Ως σύγχρονοι δούλοι, δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα «δανείζονται» σε οποιαδήποτε εταιρεία, σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας, αν το αποφασίσει η εργοδοσία.
«…η εταιρεία δικαιούται να μεταθέτει οριστικά ή πρόσκαιρα τον εργαζόμενο σε οποιοδήποτε άλλο κατάστημα ή υπηρεσία εντός του ίδιου νομού ή εκτός αυτού, κατά την κρίσιν της χωρίς τούτο να μπορεί να θεωρηθεί μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας. Αρνηση του εργαζόμενου να μετακινηθεί θεωρείται παραβίαση των όρων της παρούσης και των υποχρεώσεών του, που απορρέουν από αυτήν και συνεπάγεται λύση της παρούσης συμβάσεως υπό υπαιτιότητα του εργαζόμενου (παραίτηση)». Αν ο εργαζόμενος αρνηθεί οποιαδήποτε μετάθεση, η εργοδοσία του επιβάλλει να παραιτηθεί για να φύγει χωρίς αποζημίωση.
Το αποκορύφωμα όμως είναι το εξής:
Ο εργαζόμενος «… υποχρεούται να ενημερώνει την εταιρεία για κάθε μεταβολή της προσωπικής του καταστάσεως»! Η εργοδοσία προκλητικά αξιώνει να είναι ενήμερη ακόμα και για κάθε ζήτημα που αφορά την προσωπική ζωή του εργαζόμενου, παραβιάζοντας τις ατομικές ελευθερίες και «κουρελιάζοντας» την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Γιατί; Επειδή «μεταβολές που συνεπάγονται οικονομικές απολαβές δημιουργούν υποχρέωση της εταιρείας μετά την αντίστοιχη γνωστοποίηση της μεταβολής». Για την εργοδοσία π.χ. η δημιουργία οικογένειας, η απόκτηση παιδιών κτλ. συνεπάγεται κόστος. Οπως αντίστοιχα «κόστος» αποτελεί π.χ. ένα πρόβλημα υγείας που μπορεί να αποκτήσει ο εργαζόμενος, μειώνοντας την αποδοτικότητά του, εμποδίζοντας την εντατικοποίηση που θέλει να επιβάλλει μια εταιρεία κτλ.Η σύμβαση προβλέπει ότι στο κύριο κομμάτι του μισθού θα περιλαμβάνει επιδόματα όπως αυτά του γάμου, παιδιών, πολυετίας κτλ. και «επιδόματα ή άλλες πρόσθετες παροχές τις οποίες τυχόν δικαιούται ο εργαζόμενος συμψηφίζονται με τις ανώτερες των νομίμων που κάθε φορά καταβάλλονται εις αυτόν (σ.σ. τον εργαζόμενο) και ουδεμία αυτοτελή αξίωση δημιουργούν για τον εργαζόμενο». Διευκρινίζεται ωστόσο ότι «παροχές πέραν των εδώ αναφερόμενων δίδονται εξ ελευθεριότητας και η εταιρεία δικαιούται οποτεδήποτε να σταματήσει ή να τροποποιήσει την αντίστοιχη παροχή μονομερώς». Σε μια προσπάθεια να εξουδετερώσει τις αντιδράσεις και αφού κατεδαφίζει εργατικές κατακτήσεις αιώνων, η εργοδοσία εμφανίζεται να δίνει «παραπάνω από τα νόμιμα», τα οποία ωστόσο όποτε θέλει θα παίρνει πίσω.
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,
ΤΟ E-SHOP.GR
Extra tip: Ξεφυλλίζοντας το αγαπημένο λεξικό του Τριανταφυλλίδη online βρίσκουμε και την εξηγήση για την ελευθεριότητα: «η έλλειψη προσήλωσης σε κανόνες ηθικής […]» Μα είναι εκπληκτικοί αυτοί οι συντάκτες της σύμβασης! Αλλά, ΟΚ, τι να περιμένει κανείς; Του ΔΟΛ εταιρειούλα δεν είναι κι αυτή;
Νομίζω πως το μποϊκοτάζ και η ολούθε κακή μαρτυρία είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε και το χειρότερο που μπορούμε να (τους) εξασφαλίσουμε.
Ευχαριστώ patsiouri
για την ενημέρωση
κρατ$
Του βγάζεις το σελοφάν, το μυρίζεις, το ψηφίζεις για καταλληλότερο εφόσον πληροί τα προσόντα, του χαϊδεύεις λίγο με τη γλώσσα τα αφτιά, να δεις τι θα σε κάνω εγώ, μωρό μου, δαγκώνεις, μασάς, δαγκώνεις, μασάς, δαγκώνεις, μασάς, του τρως λίγο τα ματάκια. Κάνεις ένα διάλειμμα για μια σκέψη: αν ήταν έμψυχο τώρα θα έβλεπε μόνο ό,τι θέλω εγώ, γιέεεεϊ. Συνεχίζεις με το λαιμό, την καρδούλα, το στήθος, τα κολλημένα μεταξύ τους ποδαράκια. Μμμμ!
Εκστασιασμένο όπως είσαι, σκέφτεσαι να αρχίσεις να φτιάχνεις τα δικά σου γλυκά. Όμως, είναι και αυτή η bloody βαρυστομαχιά, γυρνάς πλευρό και κοιμάσαι. Γερνάς άλλο ένα πλευρό και ροχαλίζεις. Χρρρ…
Αγαπημένο μου νυχτολόγιο,
είμαι τόσο ταραγμένη, η ώρα πάει 5 το πρωί κι εγώ ακόμη να κοιμηθώ.
Αύριο έχουμε έχουμε απεργία και όλα τα συνοδευτικά, όπως κάθε χρόνο, δυο-τρεις φορές, και μάλιστα αυτό γίνεται πάντα Τρίτη ή Τετάρτη.
Πρώτα απ’ όλα ταράζομαι επειδή οι πολίτες θα χάσουν την ενήμερωσή τους. Και τώρα τι; Θα μείνουν χωρίς ειδήσεις το MEGA, ο ANT1, η ΕΡΤ και τα άλλα παιδιά; Πιστεύω βέβαια πως οι πολίτες θα νερβιάσουν τόσο πολύ, γιατί εκτιμούν και αγαπούν τους δημοσιογράφους και τα νέα που φέρνουν, ειδικά τώρα που έχει περάσει ο καιρός και αυτοί γράφουν σε διάφορα ενημερωτικά blogs, που τα χρησιμοποιούν σαν αφοδευτήρια του μυαλού τους (που τι να σου κάνει κι αυτό; οργανισμός είναι, πρέπει να καθαρίσει το αντεράκι του από τις τοξίνες), που τους εκτιμούν και τους αγαπούν, σου ξαναλέω, ειδικά τώρα που πολλές φορές αποτελούν και την είδηση της είδησης!!!
Ένα το κρατούμενο λοιπόν: έχουμε τη στήριξη του κοινού.
Ένα άλλο που με κάνει πολύ χαρούμενη είναι που στη δική μας εφημερίδα που είναι κυριακάτικη, κάθε φορά που γίνεται απεργία είναι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Γιατί και την προηγούμενη της απεργίας θα δουλέψουμε παραπάνω, και την επόμενη, και έτσι και τα ένθετά μας και τα περιοδικά μας θα τα βγάλουμε κανονικά, και έτσι η απεργία δεν θα έχει καμία επίπτωση στην παραγωγή και το αφεντικό μας δεν θα στενοχωρηθεί. Φανταστικό δεν είναι αυτό;
Δύο τα κρατούμενα λοιπόν: η παραγωγή θα βγει ακέραια.
Ένα άλλο που με έχει ενθουσιάσει είναι που το αφεντικό μας που δεν θα στενοχωρηθεί είναι πολύ φίλος με τον εκπρόσωπό μας στην Ένωσή μας και γενικά σε όσα έντυπα έχω δουλέψει όλοι οι εκπρόσωποί μας είναι φίλοι με τα αφεντικά μας και, όπως όλοι ξέρουμε, αυτό μόνο σε καλό μπορεί να μας βγει. Γιατί αύριο που εμείς θα θέλουμε κάτι, θα του το πούμε, και εκείνος θα πάει μέσα, θα πιουν εσπρεσάκι και όταν θα βγουν από μέσα, ο άλλος εκείνος θα μας το δώσει. Μετά, όλοι είναι φίλοι μεταξύ τους, και εκείνη η κυρία που κάθεται έτσι στην καρέκλα ώστε να φαίνεται το φιογκάκι από το στρινγκάκι της (χι χι), και κάτι άλλοι κύριοι που έρχονται σε μέρες εκλογών, και όλοι αυτοί κάνουν πατ-πατ στις πλατούλες ο ένας του άλλου, και δίνουν και φιλάκια με ήχο, άλλο να στο λέω, άλλο να τα ακούς. Μόνο εμείς από τη διόρθωση δεν τους μιλάμε, γιατί είμαστε ντροπαλοί, και κάτι άλλοι από τα περιοδικά, γιατί έχουν σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούν, όπως το να παρακολουθήσουν τις μεσημεριανές εκπομπές και να τις σχολιάσουν κακά, γιατί αν τις έκαναν εκείνοι θα τις έκαναν καλύτερα.
Τρία τα κρατούμενα: και πάλι φίλοι θα είμαστε.
Φιλάκια τώρα, πάω για ύπνο
Η μικρή 10χρονη Αλεξάνδρα
(ανορθόγραφη διορθώτρια)
UPDATE Related link: http://mediaworkers.blogspot.com/2008/09/1.html
Ο ουρανός μου ξεφτίζει εδώ και μέρες κομματάκι κομματάκι σαν σοβάς. Το διαφορετικόμου δεν είναι πια ταβάνι. Ταβάνι είναι: «Δεν μπορώ», «έχω μια φοβερή εξάντληση», «δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, να διαβάσω, να δουλέψω».
Βαριέμαι και βλέπω λίγο view master. Κλικ μια διαφορετική ταινία, κλικ μια διαφορετική γέφυρα, κλικ διαφορετικά πυροτεχνήματα, κλικ ένα διαφορετικό αγόρι, και μετά το παιχνίδι χαλάει. Κλικ την ταινία την έχουμε ξαναδεί, κλικ αν περάσεις και είκοσι φορές το Ρίο-Αντίρριο δεν τρέχει και τίποτα, κλικ πυροτεχνήματα έχει και στο YouTube, κλικ κλικ κλικ κλικ κλικ.
Πού πάνε τα δισκάκια με τα φιλμ όταν θαμπώσουν;
Έχω μείνει με παράπονο στη σκοτεινή γωνιά του πάρτι, έχω χοροπηδήσει πάνω-κάτω με αγωνία «εδώ είμαι κι εγώ, εδώ είμαι κι εγώ», έχω γίνει γκρούπι, έχω γίνει αντιαλκοολική εκστρατεία, έχω γίνει το δικό σου, έχω γίνει μαμά, έχω πει «φυσικά, ας το κάνουμε κι αυτό!», «ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω», «παρακαλώ», «ΟΧΙ βέβαια», «I do», έχω μαζέψει τα πράματά μου σε κούτες για τη μετακόμιση του Ιουνίου, έχω γιορτάσει πρώτα την Ανάσταση και μετά τη Μεγάλη Παρασκευή (εδώ είναι ακόμη Παρασκευή), έχω γίνει εγώ, κανένα κόλπο δεν πιάνει.
Δεν έχω γίνει αρχηγός, δεν έχω γίνει κανονιστής, είναι έξω από τον ζωδιακό μου χάρτη. Μου αρέσει να ξυπνάμε, να περπατάμε και να αποφασίζουμε μαζί. Η υπομονή μου τελειώνει δύσκολα, η υπομονή μου τελειώνει εύκολα.
| aaduck | sef |
Red Blogs γουατ’σ νιου NatassAkia forever :) Και Σκιά και Φως είναι το thalassaki Νηπιαblogείο: Κοπάνα από την Α΄Μπλογκοτικού Krotkie: Η πιο πολυταξιδεμένη blogger του κόζμου! (και όχι μόνο)
taxwmataxanw.wordpress.com 
Πρόσφατα σχόλια