Χθες έγιναν απεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις. Χθες έγιναν συμπλοκές με ΜΑΤ έπεσαν δακρυγόνα, έγιναν προσαγωγές, έπεσε ξύλο. Μιλάμε για πολύ κόσμο, για πολύ CS, για γκλομπς, για μολότωφ κοκτέιλς κλπ. Κι όμως το θέμα που παίζει σήμερα είναι η μύτη ενός ηλίθιου (;) που άνοιξε από μερικά ψευτομπουνίδια – σαν αυτά που δίναμε και παίρναμε καθημερινά, σχεδόν, στο δημοτικό, κι ο οποίος είχε την αυθόρμητη έμπνευση να σκουπίζει τα αίματα στο πρόσωπό του. Το τελικό αποτέλεσμα του face-painting είναι καρακιτς, γι αυτό και δεν το παραθέτω. Αντ’ αυτού θα προτιμήσω μια πολύ πιο προσεγμένη -αισθητικά- δημιουργία, ενός δισεκατομμυριούχου που έφαγε πραγματικό ξύλο και τον τρόπο που το εξαργύρωσε.
To F1-boss story εδώ.
«…ο οποίος είχε την αυθόρμητη έμπνευση να σκουπίζει τα αίματα στο πρόσωπό του.»
Δεν πιστεύω να νομίζεις πως το έκανε επίτηδες; Οοοοοοοοχι!
mamma mia! μη βάζεις στο στόμα μου κουβέντες που δεν είπα! άκους εκεί επίτηδεσ! καλέ που σκουπίζει ο οποιοσδήποτε κοινός άνθρωπος την ανοιγμένη μύτη του; μα φυσικά στα μάγουλα και στο μέτωπό του!
σεφ είσαι απίθανος!
Γροθιά στα μούτρα, τα λόγια σου, roomate!
Αλλά, τέλος πάντων, αφού οι Ντάλτον δεν κοροϊδεύουν κανέναν πια (ή σχεδόν κανέναμ), γιατί μας έχουν πάρει φαλάγγι; Δεν έχω ρίξει καμία κι έχω φάει δέκα. Περκέ;