so fuck you anyway

there’s a look on your face
I would like to knock out
see the sin in your grin
and the shape of your mouth
all I want is to see you
in terrible pain
though we won’t ever meet
I remember your name

pasxa

Δεν υπάρχει πάσχα που να μου αρέσει. Κακογραμμένοι μύθοι, θαυματουργοί θεοί, απόστολοι, παρθένες και μετανοημένες πόρνες, κιτσάτες λαμπάδες, παρεξηγημένοι προδότες, ρουφιάνοι, ματάκηδες, διακοπές άλλων, ταινίες επικής βλακείας, ψημένα συκώτια, κακομαγειρεμένα αυγά, κατανυκτικές παραφωνίες, επιταφιακές βόλτες καθωσπρέπει οικογενειών, σταυρώσεις και ηλίθια χαρμόσυνες αναστάσεις. Από τα 40 περίπου πάσχα που θυμάμαι μόνο ένα δεν με χάλασε. Ένα στις Φέρες που δεν με πήγαινε η γιαγιά μου εκκλησία, που κοιμήθηκα το μεγαλοσάββατο, που παίζαμε με τα παιδιά του χωριού ξυλίκι και το πιο μεγάλο κρυφτό που έχω παίξει ποτέ απλωμένο σε τεράστιες εκτάσεις, το πάσχα που χάθηκα ακολουθώντας το ένστικτό μου και έφτασα μέχρι τα τουρκικά σύνορα. Όλα τα άλλα πάσχα έκανα υπομονή. Και τώρα υπομονή κάνω.

Τα αγόρια κάνουν βλακείες

(και γράφουν βλακείες)
Και γω είμαι αγόρι και έχω δικαίωμα στη βλακεία.

Δίδαγμα:
(α) να παίζεις μόνο με τα παιχνίδια σου
(β) μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν και μην πειράζεις πράγματα που δεν ξέρεις. Ορίστε μας!
(γ) για να μην μοιάζεις βλάκας ακολούθα τις συμβουλές (α) και (β)

(άντε τώρα να καθαρίσω) :'((

Σιγά τη διαδήλωση!

Χθες έγιναν απεργιακές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις. Χθες έγιναν συμπλοκές με ΜΑΤ έπεσαν δακρυγόνα, έγιναν προσαγωγές, έπεσε ξύλο. Μιλάμε για πολύ κόσμο, για πολύ CS, για γκλομπς, για μολότωφ κοκτέιλς κλπ. Κι όμως το θέμα που παίζει σήμερα είναι η μύτη ενός ηλίθιου (;) που άνοιξε από μερικά ψευτομπουνίδια – σαν αυτά που δίναμε και παίρναμε καθημερινά, σχεδόν, στο δημοτικό, κι ο οποίος είχε την αυθόρμητη έμπνευση να σκουπίζει τα αίματα στο πρόσωπό του. Το τελικό αποτέλεσμα του face-painting είναι καρακιτς, γι αυτό και δεν το παραθέτω. Αντ’ αυτού θα προτιμήσω μια πολύ πιο προσεγμένη -αισθητικά- δημιουργία, ενός δισεκατομμυριούχου που έφαγε πραγματικό ξύλο και τον τρόπο που το εξαργύρωσε.

To F1-boss story εδώ.

 

Μην ψαρώνεις

4 π.μ. // Τσιγάρα, σοκολάτα, κάρτα για το κινητό, τσίχλες, μήπως σου ’μεινε κάνα Ποντίκι από χθες; // Δρόμος, δρόμος, δρόμος. // Μονοπάτι και τοίχος. // Τοίχος, τοίχος, τοίχος. // Αδέσποτα φιλικά, χάδια, αδέσποτα αγριεμένα, «άκου να σου πω, μη μου γαβγίζεις εμένα, ντάξει;» // Άλλο ένα παρτέρι. // Τοίχος, τοίχος, τοίχος // Δέντρο ένα, δέντρο δύο, δέντρο τρία. // Προστοιχόδεντρα παντού. Αγριεύουν, σου λέω. // Μεγάλη λεωφόρος, στάση για το νυχτερινό λεωφορείο. // Τσιγάρο ένα, τσιγάρο δύο. // Ακόμη να έρθει. Και θα τα αραιώσουν, λέει, κι άλλο. Τα νυχτερινά. // Σήμερα βιάζομαι. // Θέση; // Τέλεια. // Έχω τον καινούργιο Αρκά. // «Επικίνδυνα νερά – Μην ψαρώνεις». // Εγώ ψαρώνω πολύ, αλλά γελάω κιόλας. // Θέλω να γελάμε, έτσι; // Να γελάμε πολύ. // Φοβάμαι λιγότερο. // Εσύ;