Τζιζ Τζουλάι 1997 (και τσόντα έχομε)

Η Μανιάνα χαλαρά είναι ένας εντελώς ούναρος και -είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα- οφείλεις να το παραδεχτείς.

Καλά ε;

 

Ύψος 1.78 άνευ τακούνι, πόδι σχεδόν 1 μέτρο, στήθος πλούσιο και στη θέση του παρόλο που είναι 36 χρονών, οπίσθια της λιγοθυμιάς, μαλλιά μακριά ώς τα οπίσθια της λιγοθυμιάς, πράσινα μάτια, σαρκώδη χείλη, μυτούλα όχι τέλεια, λίγο στραβή, αλλά τόσο ώστε να κάνει την …χμ… ακόμη μεγαλύτερη.

Μυαλό κοφτερό σαν τριπλό ξυ της Gilette, χόμπι το γυμναστήριο, ο Κούντερασ, ο Νίτσεσ, το μπλόγκινγκ, η φιλανθρωπία.

Εν ολίγοις, ένα πακέτο για το οποίο αρκετές διάσημες πάπιες θα αντάλλασσαν δεκαπέντε έτη αναπνοής για να το έχουν στην κατοχή τους έστω και για ένα εξάμηνο.

(Κάπου εδώ ακούγονται οι αποδοκιμασίες του πλήθους: τι είναι αυτάαα; η ψυχή μετράειιι και η καλή καρδιά. Απαντήσεις: Άινταααα! Καληνύχτα και καλή τύχη-ο Κλούνεϊσ, σας άνοιξε ποτέ καμιά πόρτα εύκολα λόγω «καλής καρδιάς»;;; Και εξάλλου και η Μανιάνα έχει στο πακέτο Καλή Καρδιά, Προσωπικότητα Ισχυρή και Καλό Χαρακτήρα! Τζουσ!)

(και Τάλαντα)

 Η Μανιάνα έχει και έναν τίτλο ομορφιάς στα μπαγκάζια της. Αμέ. Ήταν Τζιζ Τζουλάι 1997.  

Το σωτήριο 2006 άνοιξε ένα μπαρ στην Καβάλα. Σένια πράματα και καθαρά. Έμπαινε πελάτης έλεγε πιάσε ένα κάτι με πάγο, το πιανε, πλήρωνε ο πελάτης, και να τα λεφτά. Έμπαινε η επόμενη παρέα, πιάσε ένα ντραμπιούι μποκάλι, το πιανε, να τα λεφτά.

Μια μέρα πήγε από τη Θεσνίκη στην Καβάλα ο πιο καλός μέτριος επιχειρηματίας της συμπρωτεύουσας. Μπήκε στο Μανιανασ μπαρ, τη βλέπει, χαζεύει.

– Τι ταλέντο είναι αυτό στο σερβίρισμα, ρε ουνάκι;

– Οχι ουνάκι, ούναρος, παρακαλώ. Κοίτα τις φωτογραφίες μου τριγύρω.

– Αμ δεν είναι ανάγκη να τις δω. Δεν σε βλέπω εσένα;

– Κοίτα ΕΙΠΑ! Δεν είμαι θεά; 

– Είσαι, είσαι, σλουρπ.

– Και άμα θες να ξέεερειιις έχω και το τηλέφωνο του Αλμπέρτο Εσκενάζι.

– Ελα ρε, πού τον θυμήθηκες αυτόν;

– Το λέω για να δεις ότι έχω τις διασυνδέσεις μου, δεν είμαι θεά;

– Είσαι, είσαι, σλουρπ. Μανιάνα, έχεις ταλέντο.

– Το ξέρω.

Ο καιρός περνούσε και από εκεί δυστυχώς και η Μανιάνα και ο πιο καλός μέτριος επιχειρηματίας έγιναν κολλητοί, μπορεί και παρτ τάιμ λαβερικοί, δεν ξέρω.

– Είσαι ο πιο καλός μέτριος επιχειρηματίας. Οι υπάλληλοί σου σε εκμεταλλεύονται.

– Δεν πειράζει, Μανιάνα, είσαι θεά, έχεις ταλέντο. Κι εγώ καλλλή καρδιά.

– ΕΙΜΑΙ ΘΕΑ

– ΕΙΜΑΙ ΘΕΟΣ

Και ο καιρός ξαναπερνούσε δυστυχώς.

 

Ο πιο καλός μέτριος επιχειρηματίας ξενοπηδούσε, δηλαδή, πήγαινε με τουρίστριες και φοιτήτριες από άλλες πόλεις και έκαναν μπάτζι τζάμπινγκ στη Χαλκιδική.

Η Μανιάνα ξενυχτούσε στα μπαρ μεταξύ Καβάλας και Θεσνίκης.

– Αυτή είναι ζωή. Είμαι θεά. ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΟΥ, ΤΡΕΛΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡ. ΕΣΕΝΑ ΛΕΕΕΩΩΩ.

– Έλα, ρε Μανιάνα, το ξέρω, τι φωνάζεις;

– Πρώτον, επειδή είναι δυνατά η μουσική και, δεύτερον, επειδή θέλω να το μάθουν όλες οι καθυστερημένες χαμηλοκώλες που επειδή πλήρωσαν για ένα ποτό νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να τους χαμογελάς.

– …

– Και έχω και το ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΙΝΑΣ ΜΕΤΡΟΥΤΣΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ. ΕΙΜΑΣΤΕΕΕ ΦΙΙΙΛΕΣ ΕΜΕΙΙΙΙΙΙΣ.

– Μπράβο Μανιάνα, είσαι θεά.

– ΟΚ, αυτό ήθελα να τσεκάρω, να το ξέρεις!

*

Ήταν μέρες που ο πιο καλός μέτριος επιχειρηματίας γύριζε στην Καβάλα γεμάτος πχιοτικά CD και DVD με Κάρμεν και Τραβιάτα και της τα χάριζε. Εκείνη ψήλωνε άλλους 12 πόντους από τη χαρά της, όσο χρειαζόταν για να αγγίξει τα σύννεφα.

– Δεν είμαι θεός που σου μαθαίνω τέτοια πράματα; Δεν είμαι Ο σωστός;

– Είσαι αλλά μου αξίζεις. Μόνο ΕΓΩ.

– ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ.

– ΕΙΜΑΙ ΘΕΑ

 ΕΤΣΙ – ΕΤΣΙ – ΕΤΣΙ

*

Ο καιρός ξαναπερνούσε γαμώ το σόι μου και η στενοχώρια ήταν μεγάλη.

 

Η Μανιάνα τώρα βγαίνει και στα μπαλκόνια και φωνάζει:

ΕΧΩ ΦΙΙΙΛΟΥΟΥΟΥΣ ΕΓΩΩΩ

ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΡΟΥΟΥΤΣΟΥΟΥ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥΟΥΟΥ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΟ ΚΑΛΟΟΟ ΜΕΕΕΤΡΙΟΟΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΑΑ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΕΤΡΟΟΟΟ ΠΩΣΤΟΟΟΠΟΥΟΥΛΟΟΟΟ

 

και δεν είμαι σαν κι εσάς που τους βλέπετε μόνο στην TV και τους τηλεφωνάτε στις εκπομπές τους! Αρχίδια!

ΚΑΙ ΜΑΜΙΕΜΑΙΙΙΙ – αμάμητοι γειτόνοι! που δεν έχετε ζωή και προκοπή!

*

Οι γειτόνοι έφτυναν τον κόρφο τους και μονολογούσαν, ρε πούστη, πώς μας βλέπει μέσα από τα πατζούρια; Πώς ξέρει τι κάνουμε;

 

 

 

Και για να είμαι ειλικρινής, επειδή κι εγώ είμαι ένα από τους σκυφτούς γειτόνοι έχω μια απορία:

Γιατί φωνάζει τόσο πολύ γαμώ τα αφτιά μου;