Οι νύχτες σου Αλέξη τελειώσανε. Όχι αγόρι μου, δεν υπάρχει παράδεισος. Κόλαση, κι αυτή εδώ πέρα. Συναγερμός, όχι όποιος κι όποιος, λαϊκορθόδοξος. Mίλα σήμερα για το γαύρο τη βαζέλα τα χανούμια τους βούλγαρους τους βρωμοπακιστανούς. Ακκορντεόν; α! ναι αυτό… κι έχει σα στάμπα τη ψυχή μου σημαδέψει τσ!τσ! μπανάλ, να το κάνουμε ντουέτο να παίξουμε κανένα βαλσάκι, κάτι σαν το γαλάζιο δούναβη εσύ ακομπανιαμέντα του-μπα-πα που-μπα-πα, του-μπα-πα που-μπα-πα, ν’αρχίσω και γω το σόλο λα-λάρα λαλά λαός λαός λαράρα λαλά μαζί χριστός λαράρα λαλά φασί ολέ… σοβαρό, κλασσικό (ε μα τι!) ήρεμο, να γαληνέψει η ψυχούλα μας, κι ο παπούς στη Μακρόνησσο φτου φτου! τον κεκοιμημένον δούλον σου ανάπαυσον, παρορών αυτού πάντα τα εγκλήματα, εδώ ένας Αλέξης πέθανε στη μέση της πλατείας και ζαπ! αχ! ο σάκης στη γιουροβίζιον! και ο Αλέξης; ο Αλεγκζάντερ θες να πεις! το πήρε με περίπατο. Τελικά η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε ντουβάρια. Όχι σε ένα, σε εκατομμύρια, είναι προφανές ότι άλλαξε πορεία, γιατί δεν καρφώθηκε στο μυαλό ΜΑΣ. Γαμώ τα 3μερα, τα 9μερα, τα 6μηνα, τις τετραετίες και την ακροδεξιά μου μέσα.
* τίτλος από σχόλιο της κροτ
* το τραγούδι μου το έστειλε ένα θυμωμένο παπάκι
update: κ ο υ ρ ά σ τ η κ α
taxwmataxanw.wordpress.com 
ντουβάρια μαστιγωτές και συμπληγάδες.
[γμ τα άζματα, κι ας είναι και με τη φωνή του ακατανόμαστου].
Αν κατάλαβα βασικά συμφωνείς, αλλά για να διαφωνήσεις όπως κάθε αριστερή ασχολείσαι με τις λεπτομέρειες… αυτό φράου κροτκυ είναι το πρόβλημά μας και να το κοιτάξουμε όσο είναι καιρός.
Δεν πρόλαβε να αλλάξει η μαύρη κυριακή -ακόμα δεν την έχω χωνέψει, τι άλλο θα δώ ο άμοιρος, ο δύστυχος, ο τρισκαταραμένος- και 12 παρά είχε ξεκινήσει ο διάλογος στα φόρα(-παρτίδα) του Συριζα για το αν φταίει η ανανεωτική ή η ριζοσπαστική πτέρυγα για το αποτέλεσμα (άρχισαν και τα στοιχήματα: 1.40 σπάει στα δύο, 1.90 στα τρία, 1.40 σε περισσότερα και 7.5 για τη μη διάσπαση μέχρι το τέλος του έτους). Την ίδια ώρα η Ανταρσύα αποτιμούσε το αποτέλεσμα ως αισιόδοξο γι’ αυτήν, η Αλέκα χαιρόταν που παρά τα παιχνίδια των τους-τους-ε («μου» δεν είναι και πρέπει κι αυτό κάπου να το πω!) παρέμενε το kaqqa-κε 3ο κόμμα, η οργάνωση για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (call me oakke -πάμε καλά; είναι αυτό κομματικό σχήμα; όχι ρε κροτ πες μου! να φτιάξω κι εγώ ένα άαααλλο blog για την ανασυγκρότηση της λάσπης [που ps άσχετο: μια χαρά τη λειτουργεί ο μούργος -αλλά να δώσω ένα παράδειγμα]… έλεος πια! δεν αντέχω)… θυμάμαι την ιστορική συμφωνία του Μ-Λ ΚΚΕ με το Λ-Μ ΚΚΕ, όταν και οι 7 πήγαμε και φάγαμε πίτσα! ο Νίκος έλλειπε και, όπως δήλωσε την επόμενη είχε σοβαρούς λόγους να πιστεύει ότι αυτός ο συνασπισμός δημιουργούσε τεράστιο κενό στην ιδεολογική ταυτότητα του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ μόνου original σχήματος.
Καταλάβαμε το αποτέλεσμα ή όχι;
ακροδεξιά…
το σπέρμα του πλεύρη στην ευρωβουλή…
και οι μισοί έλληνες out of (πολλά, σχεδόν όλα)
και γουστάρεις το άσμα και τους στίχοι τους παραδέχεσαι και η μουσική σε αρέσει, αλλά στέκεσαι στον Νταλάρα και τον λες και ακατανόμαστο. Ε όχι βρε κροτ, υπάρχουν τουλάχιστον δεκάδες που αξίζουν το χαρακτηρισμό περισσότερο από τον Χόρχε.
Βρε Σεφ, αστείο ήταν για να αλαφρυνθεί η ατμόσφαιρα. Μη με μαλώνεις!
Συμφωνώ μαζί σου σε όλα, 100%, εκτός από ένα: αυτός ο χώρος θα σωθεί όταν με το καλό, αυτοί που θέλουν να γίνουν χαλίφης μαζί με το χαλίφη (λέγε με ΠΑΣΟΚ) πάνε στο χαλίφη που τους ταιριάζει και τους μοιάζει και ησυχάσουμε. όχι για λόγους ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά επειδή το χάσμα είναι αγεφύρωτο.
Krot, ο αγαπημένος εφ τελεί εν εξάλλω από την Κυριακή το βράδυ. Αφήνει μουσάκι (του πάειιιιιιι) για να πάρει τα βουνά που λέγαμε! Του έστειλα κι εγώ το τραγούδι λόγω της ημέρας -πού να ξερα;;;- τον αποτελείωσα!
Εεεεφ, lighten up 😀 Θα τα σπάσουμε όλα, κάποιος τρόπος θα υπάρχει!!!
@κροτ,
το κατάλαβα (και ποτέ δεν μαλώνω), απλά ήθελα να σε αναγκάσω να με πεις «βρε» γιατί αυτό το «σεβαστός» μου κάθεται στο λαιμό. 😉
και φυσικά συμφωνώ και με την παρατήρηση για χαλιφάτο. Θες πασόκ; άντε πάγαινε! μη κάνεις το ταβερνάκι μας wannaby macdonalds…
@παπάκι,
πώς να λάιτεν απ ο ντάρκεστ ντάουν έβαρ; φοβάμαι ότι για να καταλάβει κάαατι ο μέσος έλληνας θα πρέπει να αλλάξει η γεωγραφία της ελλάδας, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί βοτσαλάκι-βοτσαλάκι, πέτρα-πέτρα, κοτρώνα-κοτρώνα, να «χτίσουμε» σε «επιλεγμένα σημεία» από ένα νέο όλυμπο! Είναι αυτό εφικτό; 😕
τώρα θα μου πεις… αν δεν το δοκιμάσεις δεν μπορείς να ξέρεις! 😉 πι*
Κι’εγώ κουράστηκα.
Και που να πάμε?
Χειρότερο το ερώτημα αυτό…
πάμε να πνιγούμε;
πάμε να κολυμπήσουμε;
πάμε να δροσιστούμε;
πάμε να καούμε;
ΠΑΜΕ!
Θυμάστε πως πέρασε ο άλλος τις συμπληγάδες;
Μας καρτερούν πολλές, το θέμα είναι εμείς πως θα σταθούμε απέναντί τους!
υ.γ.πω πω άσμα!!!!
Και δεν ντρέπομαι…μ’αρέσει ο Νταλάρας! Όχι σε όλα, αλλά σε μερικά δεν παίζεται!
Ο καιρός μας τρέχει στις συμπληγάδες. Χρόνος να σταθούμε δεν υπάρχει. Αυτό που χρειάζεται είναι μαζί κουπί και σταθερό τιμόνι.
βλέπε και wiki… http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B3%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82_%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%82
καλέ…εγώ ήμανε πριν…τι έγινε;;;
είναι επειδή είπες πως σου αρέσει ο Νταλάρας και σε έκοψε! 😛
😆
Κροτ…..
😛
υ.γ. γκρρρρρρ
(θα έρθω μαρή να σου βάλω Νταλάρα σε σχόλιο να μάθεις)
παπί…γελάμε????
😛
εγώ κόκκινο μπαλόνι είμαι μαζί σου!
να πω ότι αυτός ο γμμνοσ ο φαρμακωμένος ο καιρός μού κόλλησε από τις 8 το βράδυ της Κυριακής, γιατί δεν χώνεψα και δεν μπορώ να χωνέψω ακόμη το εύρος της αποχής=αποδοχής=μη αντίδρασης=καραφλωριάς, και από την άλλη από την άνοδο του π@π@ρίδη.
Δηλαδή είναι από τις λίγες φορές στη ζωή μου που ήθελα να βρίσω και δεν έβρισκα λόγια.
Νομίζω ακόμη δεν το ‘χω, πέραν από αυτό όμως είμαι ακόμη πιο σίγουρη και για τη συμμετοχή και για τη φωνή.
Όταν δεν υπάρχουν λόγια να βρίσεις, τολμώ να πω ότι υπάρχουν πέτρες!
😉
και γκαζάκια
…και άλλα πολλά!
στ’αρματα, στ’αραματα, εμπρός στον αγώώώώώναααα… 🙂
Παπί, μου κόλλησε κι εμενα από την ώρα που το έβαλες και δεν ξεκολλάει!
Εγώ πάντως έχω καταλήξει στο συμπέρασαμ ότι ο κόσμος είναι μαλάκας. Κανονικά, με τη βούλα.
[Σκουμπαλούν, μη με απειλείς εμένα, γιατί θα ψάξω να σου βρω γιουτούμπι με Κούγια! 😛 ]
αααα…βλέπω πόλεμο να ξεκινάει!!!!!
χε χε χε…δηλώνω έτοιμη και ετοιμοπόλεμη!
λέτε να είναι εφικτό αυτό με τις πέτρες;
😀
και μην τύχει και ΜΕ πει κανείς ξανά για πολιτιζμένες λύσεις!
«…
νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
φωτιά; έχουμε,
πέτρες; απ’ αυτές κι αν δεν έχουμε!
κουράγιο; αυτό να το ξαναβρούμε
αν κι ο Γκάτσος είχε κι αυτός απογοητευτεί «…
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα.»
μια μικρή διόρθωση…
Έφηβος : «Δεν τον φωνάζαμε “Αλέξη” τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο»
Και όλα μαζί τα περί Αλέξανδρου…
http://efhbos.wordpress.com/tag/gregory/
συγνώμη, θα το διορθώσω.